Acta Scientiarum Polonorum
Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria

Założenia. W północnej (polskiej) części Karkonoszy nie prowadzono dotychczas gruntownych studiów fauny związanej z obumierającymi drzewami i rozkładającym się drewnem, mimo że w latach osiemdziesią- tych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku środowisko tych gór zostało dotknięte klęską zamierania lasów. Do dzisiaj, w wyniku procesów rozpadu drzewostanów, utrzymuje się wysoki zapas martwych drzew i rozkładającego się drewna. Celem przeprowadzonych prac inwentaryzacyjnych było rozpoznanie chrząszczy saproksylicznych występujących w środowiskach leśnych Karkonoszy.
Materiał i metody. Prace realizowano w latach 2013–2015 w 10 obiektach badawczych reprezentujących środowiska lasów regla dolnego, borów regla górnego oraz zarośli kosodrzewiny w piętrze subalpejskim Karkonoszy. Większość obiektów znajdowała się w granicach Karkonoskiego Parku Narodowego. Do odłowu chrząszczy wykorzystano pułapki barierowe, pojawowe, fermentacyjne oraz typu Malaise’a i typu Netocia.
Wyniki. Odłowiono 14 836 chrząszczy, z których oznaczono do gatunku 10 028 osobników. Praca prezentuje założenia metodyczne badań oraz uzyskane wyniki w postaci listy gatunkowej chrząszczy (tab. 2). Lista obejmuje 458 gatunków należących do 53 rodzin.
Podsumowanie. Porównano uzyskane wyniki do zasobów faunistycznych innych regionów Polski: Karpat, Gór Świętokrzyskich, Puszczy Białowieskiej. Liczba gatunków chrząszczy saproksylicznych w faunie Kar- konoszy jest podobna do innych obszarów Polski.